Ren dan.
Ik staar maar voor me uit, weet dat ik moet rennen
alsmaar rennen, langs dat eindeloze dal
ijskristallen ontvluchten mijn lippen, ontvluchten mij
mijn stenen ziel is te koud.
Alsof van binnenuit -zoals oude lakens-
of als de vleugels van een gestorven vlinder
wordt alles verscheurd door het verlangen
te weten te leven te zijn
Brandend vuur
wordt niet gedoofd door zuurstof en
ook de ademhaling wordt er niet door geblust
en ik
klein als ik me voel
niet omhelst door warmte
alsmaar rennen, langs dat eindeloze dal
ijskristallen ontvluchten mijn lippen, ontvluchten mij
mijn stenen ziel is te koud.
Alsof van binnenuit -zoals oude lakens-
of als de vleugels van een gestorven vlinder
wordt alles verscheurd door het verlangen
te weten te leven te zijn
Brandend vuur
wordt niet gedoofd door zuurstof en
ook de ademhaling wordt er niet door geblust
en ik
klein als ik me voel
niet omhelst door warmte
Reacties op dit gedicht
| ela: | Dinsdag, april 14, 2009 16:16 |
| Warmte komt niet van iemand anders, wel van hoe je staat tegenover die ander. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lilly* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2009 | ||
| Thema's: | ||