Verloren lente
de zon schijnt warmte
voel enkel de kille stralen
de hemel straalt blauw
zie enkel het zwarte
daar waar ik de lente zag
staan weer kale bomen
en zie ik de laatste donsveertjes
naar beneden dwarrelen
binnenshuis stapelt het stof zich
en de eenzame dichter
verstopt zich weer eens
achter de grauw geworden gordijnen
mijn spiegelbeeld laat een traan
vallen tussen de scherven
waar nu mijn hart ligt
daar
op de koude grond
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2009 | ||
| Thema's: | ||