Omaatje omaatje leef je nog
Ja zuster ik ben er nog
Ik heb mijn melk opgedrongen
Maar mijn spaghetti laten staan
Een toetje zal nog hooguit gaan.
Omaatje omaatje besta je nog
Nou zuster dat niet echt meer
Dat is eigenlijk van de baan
Nu ik in huize ondergang
Moet verder gaan
Omaatje omaatje doe jij het nog
Wat zeg je
Ik kan je haast niet meer verstaan
Omaatje eet nou toch je bordje leeg
Wacht ik ga je even voeren
Ben je van de pot gerukt
Al die oudjes loeren.
Goed neem dan wat pap
Dat is zoet slijmerig en slap
Ik wed dat dat met je kunstgebit
Net lukt
Ga je straks naar bingo
Wat, zeg dat nog een keer
Ik kan je haast niet meer verstaan
Bingo is het nooit meer in mijn leven
Sinds ik in huize ondergang
Moet verder gaan
Omaatje omaatje leef je nog
Ja zuster ik ben er nog
Ik heb mijn melk op gedrongen
Mijn pap maar laten staan
Ik ga me straks toch verhangen
Ik wil in huize onderbroek niet verder gaan..
POEF !!!
Leon Larssen: | Vrijdag, april 17, 2009 03:40 |
Hardstikke bedankt voor jullie reacties ! sorry ik kan niet tegen die discriminatie van die ouderen die hun leven voor ons hebben gezappeld !! |
|
mucho: | Donderdag, april 16, 2009 23:23 |
ja dat pamperen van die oudjes dat moet nu maar eens AFGELOPEN zijn! |
|
RiotGirl888: | Donderdag, april 16, 2009 23:09 |
De harde werkelijkheid.. Toch een mooi gedicht. Groeten, |
|
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2009 | ||
Thema's: |