ongestut verloren
het huis waar stilte woedde
niemand de kans kreeg te groeien
staat nu ongestut verloren
midden het landschap
waar wij het spel van kind zijn
lieten horen
groots opgroeiden
tussen een schoonheid
die bloeiend onze waarheid droeg
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, april 17, 2009 22:27 |
| mooi gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
| _Lieverdje_: | Vrijdag, april 17, 2009 08:39 |
| zo prachtig weer liefs |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, april 17, 2009 08:09 |
| een waarheid als een huis mooi ,klaas |
|
| Bokkie46: | Vrijdag, april 17, 2009 07:07 |
| Goede morgen Martine.Heimwee doet ons hart verlangen naar de heimat onzer jeugd. Heel veel liefs Bokkie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2009 | ||
| Thema's: | ||