Herinnering

Iedere keer weer die angst
Als iemand te dicht bij me staat
Een hand op mijn schouder
Ik wil dat die angst me verlaat

Ik kan je niet vergeten
Iedere keer weer die beelden in mijn hoofd
Altijd weer die wanhoop
Ik heb het mezelf zo beloofd

Het zou mijn leven niet beïnvloeden
Maar dat heeft het toch gedaan
Bij veel kleine dingen
Kan ik het leven even niet meer aan

Ik zie mezelf dan daar weer liggen
Vastgebonden aan een boom
Met jou handen overal
Het lijkt wel een boze droom

Ik kan niet geloven dat het echt is
Dat ik dit echt heb moeten beleven
Dat ik zelf daar niet langs had moeten rijden
Zodat ik mezelf weer de schuld kan geven

En ik weet dat dat niet goed is
Dat ik niet moet vechten tegen de pijn
Dat ik het verleden moet verwerken
Om eindelijk weer een blij te zijn

Maar ik blijf steeds die beelden maar weer zien
Ik wil de pijn wel toelaten
Maar wegstoppen is veel makkelijker
Dan kan ik mezelf tenminste gewoon haten.