Vandaag was de dag
Vandaag heb ik gesproken
Mijn masker even laten vallen
Maar waarom voel ik me dan nu gebroken
Ik zou nu eigenlijk trots moeten zijn
Op mezelf en op de stap die ik heb gemaakt
Maar een schuldgevoel bekruipt me weer
Zodat dit allemaal niet meer uitmaakt
Ik kon vandaag niet uit mijn woorden komen
Het kwam gewoon niet uit mijn keel
Ik hoorde mezelf wel iets zeggen
Maar het was me allemaal te veel
Vragen die er kwamen
Geschrokken reacties om me heen
Iedereen die me steunen wil
Toch voel ik me zo alleen
Ik heb niet kunnen vertellen
Hoe het werkelijk met me gaat
Wat ik nu werkelijk bedoel
En dat ik mezelf gewoon haat
Waarom lukt het me niet
En waarom blijft dat rotgevoel maar hangen
Nu ik mijn verdriet heb gedeeld
Blijf ik hierin gevangen
Ik weet niet hoe het verder moet
Ik val nu in een zwart gat
Waaruit ik mezelf weer vechten moet
Ik heb het nu echt weer eventjes gehad