stemmingen
Stemmingen
Maandagochtend tot Zondagavond
Liggen heel ver van elkaar.
Zondagavond tot Maandagochtend
Dat scheelt een seconde maar.
Ook het spectrum van mijn stemming
Met zijn licht of donker
Dicht of heel ver van elkaar.
De reactor van die stemming
Wordt van af mijn jeugd gevoed
Met de edelste soort van brandstof
Voor een ieder mens uniek
Alle soorten van muziek.
Steeds nieuwe generatie
Heeft dan ook zijn eigen stijl daarbij
Die ik allen kon beleven
Een uitlaatklep ’t gevoel van vrij.
Maandagochtend tot Zondagavond
Liggen heel ver van elkaar.
Zondagavond tot Maandagochtend
Dat scheelt een seconde maar.
Ook het spectrum van mijn stemming
Met zijn licht of donker
Dicht of heel ver van elkaar.
De reactor van die stemming
Wordt van af mijn jeugd gevoed
Met de edelste soort van brandstof
Voor een ieder mens uniek
Alle soorten van muziek.
Steeds nieuwe generatie
Heeft dan ook zijn eigen stijl daarbij
Die ik allen kon beleven
Een uitlaatklep ’t gevoel van vrij.
Reacties op dit gedicht
| michel.t: | Woensdag, april 24, 2002 02:55 |
| HEEL BIJZONDER MOOI FRANS JIJ SNAPT HET OOK HELEMAAL NET ALS DEGENE DIE HET SNAPPEN WAT JIJ SNAPT SNAP JE 'M HEEL ERRUG MOOI OPAPA | |
| Mayadebij: | Donderdag, april 11, 2002 00:21 |
| Prachtig Opa Frans! | |
| bren: | Woensdag, april 10, 2002 12:30 |
| zo dan paps dat had ik toch allemnaal niet achter je gezocht.. Zie je ook al ken je iemand je hele leven je kent hem toch niet kus van bren |
|
Over dit gedicht
| Auteur: opafrans | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2002 | ||
| Thema's: | ||