het gevoel ‘wij’
‘t zijn deze kleine eeuwigheden die tussen seconden
schemeren met jou over het asfalt en het zelfgeweefde
klanktapijt van een tedere melodie
wij dansen met de wind het wij-gevoel.
de nacht waakt, vertelt ons een verhaal waar sluiers zich
luchten tussen droom en werkelijkheid en over het nu
aan zeeoevers verdampt regen, bindt het zachte
licht van een tijd geboren in een lente-uur
woordjes die wij niet fluisteren maar op ruggen schrijven
huid tegen huid in een goedvoelendans vandaag als blues
morgen als tango terwijl het hoofd van de feniks
rood opvlamt in intense hete gloed
is het lachen een geschenk van de morgen want de nacht
heeft niet genoeg uren door twee gedeeld in het kwadraat
wanneer zonnestralen zich spiegelen op je zwetend lijf
en de wereld om ons heen blijft staan.
sunset 22-04-2009
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Donderdag, april 23, 2009 16:56 |
| Waw, een hartverwarmende pracht! Liefs Dina |
|
| switi lobi: | Donderdag, april 23, 2009 08:40 |
| In het eenzijn met elkaar... mooi! Fijne dag, switi lobi |
|
| zomerkind: | Woensdag, april 22, 2009 13:48 |
| een echt lenteboeket aan mooie woorden sunset proficat groet eddie | |
| 88: | Woensdag, april 22, 2009 12:52 |
| huppelendgoedvoelendansend groetje van 88 :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2009 | ||
| Thema's: | ||