Strand
Daar waar land stopt, daar begint
dat wat kan geven en kan nemen
burchten bedekkend, namen overspoelend
met zijn pad van grauw
zijn kilte koelend
Daar op de grens van wat men kent, daar zweeft
het vertrouwde beeld uit ieders oog
eenzamen bevrijdend, verliefden strelend
met zijn tocht door rust
zijn horizon delend
dat wat kan geven en kan nemen
burchten bedekkend, namen overspoelend
met zijn pad van grauw
zijn kilte koelend
Daar op de grens van wat men kent, daar zweeft
het vertrouwde beeld uit ieders oog
eenzamen bevrijdend, verliefden strelend
met zijn tocht door rust
zijn horizon delend
Reacties op dit gedicht
| Elymare: | Donderdag, april 23, 2009 13:23 |
| mooi. ...goed rijmschema ook zeker! |
|
| Nummer 127 : | Woensdag, april 22, 2009 22:52 |
| mooi sfeerbeeld :) Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mignonne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2009 | ||
| Thema's: | ||