De Verlorene
Ik kan alleen maar staren
In de onbereikbare verte
Ik voel niks…
Ik zie niks…
En toch blijf ik kijken
Turend in die eenzame diepte
Íjskoud
Is de blik in mijn ogen
De doodse kilte als een seriemoordenaar
Huiverend voel ik mijn haartjes
Rechtopstaand in de kou
Van mijn stilstaande hart
Ver wegzakt.
Onbereikbaar..
In de diepte…
Van mijn verloren ziel
(Ben ik gestorven)
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, juni 04, 2009 21:21 |
| je hoeft het niet te zeggen hoor. ik maak wel contact met een medium. :( |
|
| mucho: | Donderdag, juni 04, 2009 21:20 |
| last van kloofjes? | |
| Omni Allumini: | Donderdag, juni 04, 2009 21:13 |
| zo geregeld hoor :) | |
| mucho: | Donderdag, juni 04, 2009 20:56 |
| het enige wat je nog ontbreekt is een wapen. |
|
| _Rose_: | Donderdag, juni 04, 2009 20:55 |
| wauw, jij kan er ook wat van, je heb mooie gedichten. Liefs |
|
| Lone Dreamer: | Vrijdag, april 24, 2009 05:23 |
| Wow, aangrijpend van begin tot einde. Schitterend. Liefs, Lone |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RealMe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2009 | ||
| Thema's: | ||