vandaag drukke dag

opstaan
wassen
kleden
bus
trein
stage
trein
bioscoopfilm 1
wandeling
bioscoopfilm 2

doorheen het scherm
werd ik getroffen
met filmitis

ik snakte naar adem
de overdosis film
greep me naar de nek
ik werd gewurgd
en ik genoot ervan

ziekelijk dansend
bereikte ik
de besmette doorgangen
ik kroop door de discozaal
terwijl het leven verder ging
en ik de film achter me
gemeen hoorde lachen

ik draaide me op mijn rug
en wees in de richting
van die geniepige film
wacht maar
ik zie je nog wel

eenmaal buiten
werd de nacht
mijn vliegend tapijt
het bracht mij
voorbij de treden des bloed
voorbij de winkels vol organen
voorbij de hypocriete letters

de metrobaan was leeg
en ik bereikte het
dan ook op die manier
ik voelde me leeg
maar vulde even later
de metro met mijn leegheid

ik dacht aan het pak snoep
dat ik tijdens de wandeling
gekocht had in een machine
ik balde mijn vuist
oh machine
je hebt de slag gewonnen
maar ik bezit de oorlog

nee die snoep
daar was ik nu niets meer mee
hoe lekker het ook
mocht gesmaakt hebben daarnet
nu leek enkel de gedachte
mij een verorbering
van de inhoud
van de asbak
van de sigaar
die ik nooit rook

ik zag twee vrouwen
daar in de metro
en ik dacht
die gaan blij zijn hiermee

dus stel ik dat ene voor
aan die twee achter
de stoel waar ik
niet op kon gaan zitten

de reacties waren verwarrend
de ene lachte me toe
met een gezicht van
hey wat lekker
gratis snoep!
terwijl de ander recht sprong
en met grote gebaren
haar agressie naar mij uitte

ik vroeg mij af waarom
wat was er verkeerd met mijn bod
buiten het feit dat het waarschijnlijk
die snoep was die me ziek had gekregen?

dus zei ik stotterend
want onder de indruk
van de onverdiende kwaadheid
van die tweede vrouw

je suis seulement
gentil de t offre
ces bon jam jam

het was alsof ik
een formule had uitgesproken
de verschenen woede was verdwenen
het zakje snoep werd aanvaard
en ik liet twee vrouwen
die ik helemaal niet kende
achter met een pakje snoep
dat hun misschien beter zou bekomen
dan mij