Treurwilg

Treurwilg

Jij in al je prachtigheid
Ziet zelf niet dat je menigeen
Ontroeren kan zonder
Al je ongevallen tranen.

Treurende in je pracht en praal
Je groene weelde naar beneden
Ben ik in stilte verstomd en
Ween ik met je mee.

Geschreven door

Nyuka

Reacties op dit gedicht

Nyuka vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

C. Estmoi:	Vrijdag, april 24, 2009 17:57
Mooi!

ela:	Vrijdag, april 24, 2009 14:47
De treurwilg bedekt zichzelf al klagend dat het uitzicht niet optimaal is, zelfs niet voor hen die bij hem schuilen. ela

Stip:	Vrijdag, april 24, 2009 14:26
mooooi stipje

Over dit gedicht

Auteur: Nyuka
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 24 april 2009
Thema's: [Natuur] [Medeleven]