Ik mis hem zo
Ik mis hem zo, waar is het fout gegaan?
Mijn leraar, mijn mentor, mijn vriend
Kan hem amper recht aankijken, durf niets te zeggen
Ik heb hem teleurgesteld, ik stel iedereen teleur,
Vroeg of laat, maar zonder uitzondering
Mijn matige resultaten toegeschreven aan mijn onvermogen
Botweg, niets meer niets minder
Hem niet vertellend, wat er echt was, hoe ik me voelde
Gewoon dat idiote lachende masker, mijn tranen verbergend
Hem bewust en onbewust op een afstand gehouden
Iedere poging die ik deed om hem terug te krijgen mislukte
Misschien heeft hij een ander, verkeerd beeld,
Van me gekregen, misschien heeft hij me door,
Maar denkt hij dat ik er niet over wil praten
De laatste keer dat ik probeerde met hem te praten,
Zei hij dat hij wel zag dat het goed met me ging,
Ook al praatten we niet meer regelmatig
En weer dat onverschillige masker, ik kon het niet zeggen
Heb hem beloofd weer een keertje te komen praten,
Maar ik durf niet, ik wil geen onverschillig gesprek,
Ik wil kunnen zeggen wat ik voel
Niet met een slechter gevoel het gesprek uit gaan,
Dan dat, dat ik al had aan het begin,
Maar het lijkt onmogelijk
Toch wil ik de Hoop niet opgeven, ik weiger,
Om me er bij neer te leggen, het zo te laten
Ik wil het niet erger maken,
Door van mijn belofte een leugen te maken
Ik weet niet hoe, maar ik wil hem terug,
Ik zou willen dat ik tegen hem kon roepen:
"Ik mis je zo... !"
Mijn leraar, mijn mentor, mijn vriend
Kan hem amper recht aankijken, durf niets te zeggen
Ik heb hem teleurgesteld, ik stel iedereen teleur,
Vroeg of laat, maar zonder uitzondering
Mijn matige resultaten toegeschreven aan mijn onvermogen
Botweg, niets meer niets minder
Hem niet vertellend, wat er echt was, hoe ik me voelde
Gewoon dat idiote lachende masker, mijn tranen verbergend
Hem bewust en onbewust op een afstand gehouden
Iedere poging die ik deed om hem terug te krijgen mislukte
Misschien heeft hij een ander, verkeerd beeld,
Van me gekregen, misschien heeft hij me door,
Maar denkt hij dat ik er niet over wil praten
De laatste keer dat ik probeerde met hem te praten,
Zei hij dat hij wel zag dat het goed met me ging,
Ook al praatten we niet meer regelmatig
En weer dat onverschillige masker, ik kon het niet zeggen
Heb hem beloofd weer een keertje te komen praten,
Maar ik durf niet, ik wil geen onverschillig gesprek,
Ik wil kunnen zeggen wat ik voel
Niet met een slechter gevoel het gesprek uit gaan,
Dan dat, dat ik al had aan het begin,
Maar het lijkt onmogelijk
Toch wil ik de Hoop niet opgeven, ik weiger,
Om me er bij neer te leggen, het zo te laten
Ik wil het niet erger maken,
Door van mijn belofte een leugen te maken
Ik weet niet hoe, maar ik wil hem terug,
Ik zou willen dat ik tegen hem kon roepen:
"Ik mis je zo... !"
Reacties op dit gedicht
| +lory+: | Woensdag, april 29, 2009 14:55 |
| I wish that I could hug you now I read this again. De goede Hoop niet opgeven, maar doen wat je werkelijk wilt. Je kunt het! Liefs, knuf en sterkte, always here Lory |
|
| sunset: | Zaterdag, april 25, 2009 11:26 |
| Gewoon doen (zou ik zeggen). Succes. Liefs, sunset |
|
| tinkelbel10: | Zaterdag, april 25, 2009 01:05 |
| :( heel veel sterkte... liefs Tina. |
|
| ela: | Zaterdag, april 25, 2009 00:21 |
| Al kan het hoofd niet waarmaken wat men wil, het hart vergist zich nooit. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: H for Hope | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2009 | ||
| Thema's: | ||