De redelijke haard 254
Titel: De zuigflesverwarmer (kleurschets)
Filoëzie
Uit 'Herboren' (doorlopend gedicht)
... Doen, zij zijn niet gerust. Doen!
De redelijke haard
De geest krijgt geen rust in
het lichaam te blijven en wordt
er uitgebonjourd*. Hoe moeten
zij hem weer in gaan lijven. Zij
moeten nog eens geboren wor-
den, anders gaat het niet. En,
dat gaat niet zonder lijden. Het
paradijs verspeeld, moet het door
lijden gaan, om terug te gaan
naar waar het begon. De zoon
die niet bij het gezin wil blijven,
hij sticht er zelf een, na het lijden.
Zij die het gezin belachelijk maken,
verbreiden het op de duur. Het
kan alleen ontstaan door de vader
en de moeder die zijn samenge-
gaan. Het 'gezin' waar alleen
moeder-moeder, of vader-vader
bestaan, willen een gezin. Zij
willen ook kinderen om op te
voeden. Men wil, men moet, altijd
terug naar de oorsprong waar
men is ontstaan, naar het vader-
huis waar de moeder de scepter
zwaait. De redelijke haard waar
echte liefde warmte geeft, waar
men zegt op tijd: ga nu maar.
Wil je vroeger weg? Het zal door
lijden gaan. Wil je blijven? Het
kan niet: je moet toch gaan, maar
dan door lijden. Het juiste mo-
ment behoedt je hiervoor. Jij zult
van deze vrucht niet eten, tot de
tijd er is en in je schoot valt.
Zonder iets te doen, ze 'valt' op
aard'. Doen, is de tijd van 'het
moment' trachten te vervroegen.
Wachten, is de redelijkheid zelf, die
de vrucht van het zaad afwacht.
Zij wilt niet vervroegen. Niet
doen, is het doen op de tijd dat
de dingen moeten gedaan
worden.
* eruitgebonjourd: uitgeworpen, uitgestoten, met een
'bonjour' (goede dag) wegwerken,
ontslaan.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, april 27, 2009 01:21 |
| Voor kerima: Altijd bereid voor eventueel bijkomende de uitleg, kerima. Maar ik denk dat die niet nodig zal zijn als je de vorige leest. Met dank! Heel hartelijk, Jacky |
|
| kerima ellouise: | Zondag, april 26, 2009 15:11 |
| deze begrijp ik niet zo goed, maar ik denk dat ik eerst de vorige moet inhalen:-) liefs kerima ellouise |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, april 26, 2009 03:33 |
| Voor Meneer Zes: In het gedicht werd niets negatiefs bedoeld met de moeder die de scepter zwaait, je ervaring ten spijt. Ja, er is meer bizars dat liefde wordt genoemd! Hartelijks, Jacky |
|
| Meneer Zes: | Zondag, april 26, 2009 03:06 |
| Ik heb even geen kritiek. Of.. Toch.. Mijn moeder (die de scepter zwaaide vroeger) heb ik met alle mogelijke macht geprobeerd te ontlopen. Noem het maar liefde! Met groeten, Mr.6 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2009 | ||
| Thema's: | ||