Loslaten. (5)
Zo gaat het er al jaren:
zijn plek in de zetel
bezet door vreemde man met
grote ogen en een zijspan
die we oma noemen;
tv speelt veel te luid voor dove-
mansoren, hij hoort je niet
en dan nog
heeft hij nooit woorden over
om te geven, te beleven
met zijn werkershanden
veel te groot om
los te laten
een kleine groef
waar hij vroeger zat
hoe kan je
alleen dat
achterlaten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Saralien. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2009 | ||
| Thema's: | ||