Providence
Zij blijft als het broos van botten
Op den duur keren we terug tot stof
dansen we tot we licht geworden zijn
Ik hou van haar en zij wil meer nu
liefst alles tegelijk zon en maan
Voor geduld heeft zij geen tijd
geeft mij de schuld van achterlaten
De wereld is een simpele optelsom
van ruimte scheppen en weglaten
Op den duur keren we terug tot stof
dansen we tot we licht geworden zijn
Ik hou van haar en zij wil meer nu
liefst alles tegelijk zon en maan
Voor geduld heeft zij geen tijd
geeft mij de schuld van achterlaten
De wereld is een simpele optelsom
van ruimte scheppen en weglaten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2009 | ||
| Thema's: | ||