Opengesneden wonden

Ik voel me zo verrot de laatste tijd
zonder een reden te hebben
en terwijl ik in stilte lijd
lijkt alles weg te ebben

Ik sta er nu in mijn eentje voor
niemand om me nu te helpen
en zo gaat het steeds maar door
en ik probeer de wonden te stelpen

Maar die wonden gaan niet dicht
ze worden steeds weer opengesneden
bijna sneller dan het licht
en soms zelfs zonder reden

En mijn stemming wisselt de hele dag
dat gaat dan heen en weer
alsof ik niet meer denken mag
en die gedachte doet zeer

Maar diep van binnen weet ik dat dit niet klopt
waarom denk ik die rare dingen dan
die door mijn gedachten zijn weggestopt
en ik word er gewoon keer op keer weer gek van

Er zijn mensen die me willen helpen
maar dat kunnen ze simpelweg niet
hun kunnen die wonden niet voor me stelpen
en ik doe hun hierdoor verdriet

Dit is iets wat ik wil voorkomen
maar ik kan het niet stoppen
ook al weet ik dat het eraan zit te komen
want het heeft geen zin om gedachten op te kroppen

Ik gooi alles er nu in een keer uit
ik zal het nu toch wel moeten doen
ook al is er zoveel wat er op duidt
dat ik het moeilijk vind van toen

Ik blijf terugkijken naar het verleden
en zonder te denken over de toekomst en het heden
Maar over een tijdje laat ik het verleden voor wat het is
en stop ik met nadenken over wie en wat ik mis