Meeuw
De lucht zo blauw
enkel een klein wolkje drijft over
het zijn de meeuwen die ik aanschouw
enkel een klein wolkje drijft over
het zijn de meeuwen die ik aanschouw
De meeuw
genietend van de vrijheid
ontsnapt er een soort geschreeuw
typerend voor de zee
elke keer als ik er ben
is het geschreeuw van de meeuwen
het eerste wat ik herken.
genietend van de vrijheid
ontsnapt er een soort geschreeuw
typerend voor de zee
elke keer als ik er ben
is het geschreeuw van de meeuwen
het eerste wat ik herken.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, april 27, 2009 19:50 |
| haal je longen vol van zeewateradem, neem het aan, dit ene moment, dat je eens in jouw akkoord ten gehore brengt. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: an.ne-marie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2009 | ||
| Thema's: | ||