Dodelijk besluit
Zeldzaam is je voorgedragen
Ogen die om huiver vragen
Lijdzaam fatalistisch
Nootlot dat de noodklok luidt
Een diepe aanklacht om het leven
Dat je duidt
Maar ik zeg niet dat je nog verder moet
Als je lijden niet meer is te dragen
Jij vind jouw dagboek is nu uit.
Ik denk vergeet toch niet dat lege blad
Dat je nog beschrijven kan
Maar zeg het niet
Dat is alleen omdat ik je niet missen kan
Omdat het zoveel pijn doet
Als jij er niet meer bent
Hoe straks verder zonder jou ?
Het heeft geen zin meer
Alles is een dode letter
Je luistert niet meer
Je besluit is kil
En redeloos voor mij
Probeer nog eenmaal…
Mijn keel is dicht geschroefd
Kan zelfs niet meer huilen
Je ligt nu eeuwig zonder adem
stil
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Vrijdag, mei 08, 2009 23:58 |
| af en toe lijkt de dood meer het leven dan het leven zelf Nr 127 |
|
| sunset: | Woensdag, april 29, 2009 08:54 |
| Diep rakend dit en voelbaar je verdriet. Sterkte en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| ela: | Woensdag, april 29, 2009 00:28 |
| Soms is vragen naar de dood eerlijker dan vragen naar begrip. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Larssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2009 | ||
| Thema's: | ||