(bewust zonder titel)
nachten zijn te kort
als dat zij helen kunnen
wat in de dag gebeurt
met slaapdronken ogen
wordt de nieuwe morgen begroet
die tsjilpende vrienden
eerst verdoemt en dan vermist
sterren lichten te zwak
om op te klaren
wat in ’t innerlijke donker blijft
eenzaamheid van woorden
staat naast mij in de kamer.
sunset 29-04-2009
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Woensdag, april 29, 2009 16:58 |
| heel mooi , knuff maria (isolina) | |
| roosjerood: | Woensdag, april 29, 2009 13:36 |
| stilmakend geschreven |
|
| karinvangelder: | Woensdag, april 29, 2009 10:36 |
| " soms " klinkt als twijfels . ook dat hoort bij het leven Ingo nog een mooie zonnige dag van mij Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2009 | ||
| Thema's: | ||