Voor Herman
Als de lampen doven in Carre
en het pluche weer verschijnt
Als de ogen ruggen zijn geworden
en de glinstering van je hoofd verdwijnt
Als je stem niet meer galmt
en Alfred is gaan slapen
Als je Willem heel erg mist
en je flarden bij elkaar moet rapen
Als er morgen weer een show is
uitverkocht, behalve het balkon
Doet de schijnwerper je soms denken
aan een ondergaande zon?
Als het laatste applaus geklonken heeft
onverbiddelijk als de zee
Ik zal op een bankje naar je uitzien
Als de lampen doven in Carre
en het pluche weer verschijnt
Als de ogen ruggen zijn geworden
en de glinstering van je hoofd verdwijnt
Als je stem niet meer galmt
en Alfred is gaan slapen
Als je Willem heel erg mist
en je flarden bij elkaar moet rapen
Als er morgen weer een show is
uitverkocht, behalve het balkon
Doet de schijnwerper je soms denken
aan een ondergaande zon?
Als het laatste applaus geklonken heeft
onverbiddelijk als de zee
Ik zal op een bankje naar je uitzien
Als de lampen doven in Carre
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Leonard ten Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2009 | ||
| Thema's: | ||