Mijn hart is gebroken
Mijn ziel is gespleten
Mijn geest dwaalt eenzaam rond.
Bekende zinnen
Zinnen die je overal terug vindt..
Maar wat bedoelen ze echt?
Mijn hart is gebroken.
Het is misschien
Als stukken glas
Die hun geheel verloren hebben
Van het beeld als realiteit.
De scherven waarmee
Je de pijn wegsnijdt
En de zoete druppels vrijlaat.
Mijn ziel is gespleten
Als versplinterd hout
Waar elk zuchtje wind door kan
Zodat de
Splinters nog dieper
In de wonden zitten.
Je geest die
Meedrijft op de zee.
Stormen van woeste schuimende golven,
Kolken draaien rond en dol,
Heen en weer, terug, achterwaarts,
Verloren…
Zand zingt door je haren.
Zie hier beste vriend,
Voor jou een gedicht dat gewoon begon,
Maar keerde naar het einde.
Voel het aan als een kreet,
Een noodkreet,
Van een chaotische ziel door het leven.
Voel het aan als een kreet,
Een noodkreet,
Want van vele
blijven
Er slecht enkelen over
Those, who found inner peace.