Mijn moestuin
Geen gehoor
Maar geblaat.
Geen gedenk
Maar gedaap
Geen gelach
Maar gegrief.
Oooh.
Wat heb ik mijn landje toch lief.
De worteltjes en de uien
De snijbiet en de rapen
Waar ik mentale mest mag spuien.
Voor ik de lege ei schilletjes in laat slapen.
Rust zacht en geef de grond wat kalk.
Want bonenstaken zonder ruggengraat.
Gooien alleen maar geld over de balk.
Hoe geniaal dit weer.
De zon en de regen.
Amateurs
Riep de aardbei terwijl deze zijn baard schoor met een dennennaald.
Gestoorde teksten komen voort uit gesmoorde waarheid.
Maar de spinazie zal er niet lauw van worden.
Al is het maar om de pompoenen te pesten.
Deze doen alsof ze het zijn.
Dienen slechts om de zwaartekracht uit te testen.
Wie zaait zal oogsten.
Wie maait zal hooien
Wie bemest zal ontvangen
En wie zijn kop in het zand steekt.
Zal vroeg of laat naar de werkelijkheid verlangen.
Ik ga weer eens gieteren.
Gegroet..
En nu opsodemieteren.
Featherline: | Vrijdag, mei 01, 2009 21:12 |
mooi geschreven, gedachtengang laten vlieden, super, Featherline |
|
Auteur: www.danty.nl | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 01 mei 2009 | ||
Thema's: |