soms praat ik
soms praat ik
mijn mond voorbij
ook al ben ik
stil van aard
daar moet
verandering in komen
ik vertrouw vaak
de verkeerde mensen
Reacties op dit gedicht
| Leon Larssen: | Maandag, mei 04, 2009 13:11 |
| Dit herken ik helemaal. Daar heb ik ook vaak last van. Dichters zijn emotionele mensen Je bent uniek in je korte gedichtenstijl veel liefde, Leon |
|
| Gerhardus: | Maandag, mei 04, 2009 11:59 |
| vertrouw alleen jezelf. en je moeder en vader. liefs Gerhard |
|
| Lost Girl: | Zondag, mei 03, 2009 16:08 |
| Met praten kan je de dingen waar je mee zit een plaats geven. En je hebt zelf in de gaten wie je kan vertrouwen. Ook al voelt het achteraf als een fout. Ik weet zeker dat jij zelf in staat bent om aan te voelen of iemand wel of niet te vertrouwen is. Op het moment dat jij bij iemand iets los laat is dat ook een teken dat jij je bij die persoon op je gemak voelt. Liefs Lost Girl |
|
| ela: | Zondag, mei 03, 2009 14:51 |
| Praten helpt, het zecht niet veel, maar na het praten moet je luisteren naar de stemmen zonder woorden. ela |
|
| tweety-ysje: | Zondag, mei 03, 2009 14:06 |
| inderdaad tellen en je word rustig | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, mei 03, 2009 13:15 |
| tot tien tellen en dan gaat het vanzelf gr.janny |
|
| Nummer 127 : | Zondag, mei 03, 2009 12:26 |
| mja mensen zijn soms anders als dat we hen voorstellen Bartxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||