ze mag niet buiten komen
zonder al die warme kledij
ze kan er enkel van dromen
ze mag niet uithuilen bij mij

ik zie haar daar zitten op die stoel
zo alleen, zo triest, zo verlaten
wat heeft haar ziekte voor doel
stel je voor dat we er allemaal zo bij zaten

ze mag niet buiten spelen
want anders gaat ze misschien dood
ze moet zich dan maar vervelen
wat doet degene die haar dat leven bood?

moeilijk moet het zijn
als je ziek bent voor altijd
haar zo zien doet me al pijn
en ik kan haar niet helpen tot men grote spijt

voor haar zal de hemel prachtig open gaan
haar laatste dag zal ze wel buiten komen
onder de stralende zon zal ze ooit staan
omdat ze dacht dat ze dit enkel kon dromen

de engelen zullen haar verlossen van die pijn
ze komen haar in vrede halen
want wat voor een leven zou het zijn
als je wist dat het van geboorte af zou falen

de woede zit al zo diep in haar
het verdriet zie je aan haar lach
voor de dood is ze nog niet klaar
maar ik hoop dat ze buiten sterven mag