hé jij daar,
je staat daar tussen zo velen,
midden in het gras,
ik begrijp wel hoe jij moet leven.
telkens als de zon schijnt zie ik je stralen,
maar eenmaal een regendruppel ben je toch zo kwetsbaar,
telkens als een bijtje komt snuffelen,
ga jij je helemaal in duffelen.
geven om te leven,
krijgen om te bloeien,
samen delen,
om fijn te kunnen groeien.
het is niet leuk om daar zo te staan,
en af en toe iemand die eens langs komt,
maar ik wil de wijde wereld ingaan,
wanneer nog eens een bijtje naar me gromd.
het moet leuk zijn om te delen,
van alles te kunnen leven,
maar eenmaal de regen komt,
verlang ik stilletjes naar de zon!