Hard en koud
Als ik denk aan jouw voel ik de kou.
Als ik je zie lijk je van steen. Hard en niet te raken.
Maar als ik dichterbij kom ben je warm. Wat is het antwoord hierop?
Geen aanraking en erkenning. Geen liefde en hoop. Maar kou.
Alleen staan inde wind en niemand die je opvangt. Gesteente ben jij, mijn voorbeeld, mijn mama.
Ik ben warm, ben ik dan niet van jouw?
Als ik je zie lijk je van steen. Hard en niet te raken.
Maar als ik dichterbij kom ben je warm. Wat is het antwoord hierop?
Geen aanraking en erkenning. Geen liefde en hoop. Maar kou.
Alleen staan inde wind en niemand die je opvangt. Gesteente ben jij, mijn voorbeeld, mijn mama.
Ik ben warm, ben ik dan niet van jouw?
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Dinsdag, mei 05, 2009 17:16 |
| probeer eens de kou te verjagen ,knuffel haar , misschien dat ze dat nooit heeft gekregen zelf en nu niet kan geven . knuffel maria | |
Over dit gedicht
| Auteur: RosBloc | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||