aan stille grenzen genezen wij ons
verzamelen kracht
terwijl huid tegen huid
telkens nieuw afscheid geeft
om onbegrensd lieven te kunnen
tegen stropers die enkel vlees leven
twijfelaars die hun hoofd nooit verlaten
ontwerpen wij eigen werelden
die wij teder bewonen
waar wij ons thuis voelen
in het elkaar aantrekken en loslaten
als gespannen bogen, op pezen de pijlen
die trefzeker doel treffen.
nana: | Zaterdag, mei 09, 2009 21:27 |
een juweeltje... graag gelezen! liefs nana |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, mei 09, 2009 18:39 |
het thuisvoelen ziel aan ziel...geeft huid een schuilplaats...heel mooi Sunset! liefs kerima ellouise |
|
elze: | Zaterdag, mei 09, 2009 12:10 |
wauw,, jij strijkt de lente gladder door deze prachtige gedicht laifs elze |
|
CBR: | Zaterdag, mei 09, 2009 11:30 |
Mooi verwoord lieve Ingo. liefs cbr |
|
julius dreyfsandt zu schlamm: | Zaterdag, mei 09, 2009 11:04 |
mooi omschreven ingo hans |
|
lexx: | Zaterdag, mei 09, 2009 09:39 |
en een "goeiemorgen" natuurlijk. ik vergeet dat telkens, mijn fatsoen. | |
lexx: | Zaterdag, mei 09, 2009 09:33 |
mooi! :) liefde is lichaamsbeweging en lust is gezwelg. | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2009 | ||
Thema's: |