En keuze, zo groot,
Het gevoel was te klein.
Ik heb nooit gezegd,
Dat zonder jou makkelijk zou zijn.
Ik heb moeten kiezen,
Voor verdere pijn bespaard.
Voor een leven zonder jou,
Heb een nieuw leven aangekaart.
Het gevoel van verraad,
Dat ik jou heb gegeven.
Is nooit bedoeld geweest,
Al zul je het nooit vergeven.
Voor mij was het al een tijdje klaar,
Terwijl voor jou de schok nog zou komen.
Jij wilde nog verder met ons,
En alle toekomstdromen.
Ik hoop dat je ooit zult zien,
dat ik altijd om je zal geven.
Niet om wat de toekomst biedt,
Maar om ons verleden-leven.
Dat jij mij van mijzelf liet houden,
En mij tot mijzelf maakte,
Dat je daden en je woorden,
Mij telkens weer raakten.
Je bent lief en mooi,
Dus ga verder met je leven.
Ik hoop dat je op een dag,
Iemand anders je hart kan geven.
Dat zij jou gelukkig maakt,
Zoals je verdient.
Dat je in haar zult vinden,
Een lover en een vriend.