Liefde in steen
Je naam draagt fluisterluister.
Stille schoonheid zachte dromen
stromen langs klein en groot
gevormde rotsen, trotseren
tijden, reizende veranderingen
zingen zacht geheimen in onze
oren.
Iets nieuws wordt stralend geboren
naar tien, ja mogelijk zelfs meer
ingenomen en uitgekeerd verdansen
instemming en inkeer in-to(on)-natie
vol gratie. De geheimenissen frissen
het weten op, in deze fluister bruist
leven.
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Dinsdag, mei 12, 2009 08:13 |
| Mooi mooi Groet, Hilly |
|
| Lijntje*_: | Maandag, mei 11, 2009 23:14 |
| wauw | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 11, 2009 13:24 |
| schitterend!!!gr.janny | |
| Quicksilver: | Maandag, mei 11, 2009 13:16 |
| Heel mooi dat geheimen het weten opfrissen, in fluister bruist het levend! Gewoonweg prachtig mooi geschreven Lieve groet, dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Amethist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||