Kan je niet bereiken...
Kan je niet bereiken,
waar zijn die mooie tijden...
alles heeft zijn komen en gaan,
maar ik kan het niet meer aan,
ik moet het je vragen, waarom zo plots gedaan?
Ik kan je zelfs niet vertellen,
wat ik voor je heb geschreven, recht uit men leven.
Kan ik je het vergeven...
Je zegt dat je me nooit zal vergeten en dat ik die ene vrouw ben in je leven,
die je kan bekoren...kon ik je stem maar horen.
Tranen moet je dweilen...xxxxmis je
waar zijn die mooie tijden...
alles heeft zijn komen en gaan,
maar ik kan het niet meer aan,
ik moet het je vragen, waarom zo plots gedaan?
Ik kan je zelfs niet vertellen,
wat ik voor je heb geschreven, recht uit men leven.
Kan ik je het vergeven...
Je zegt dat je me nooit zal vergeten en dat ik die ene vrouw ben in je leven,
die je kan bekoren...kon ik je stem maar horen.
Tranen moet je dweilen...xxxxmis je
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dweilen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||