Schaduwmensen

Smeek mij om mijn liefde

dan smeek ik jouw

mijn hartenzeer

en strijk het aan de vlakte

waar jij in mijn schaduw lopen zal
Als het verse groen aan bomen kun jij niet verder dan mij komen zal je tegenhouden zoals je mij verder laat
Omdat wij schimmen zijn laten we in de herfst weer los vreten onze buiken vol van alles wat aanwezig houden onze winterslaap
Prikken elkaars buiken aan het einde en vallen slapjes weg de schaduw in

Geschreven door

semara

Reacties op dit gedicht

semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lexx:	Dinsdag, mei 12, 2009 12:18
ik zie koeien. en nou mot ik opschieten hoor!

red one:	Dinsdag, mei 12, 2009 11:48
Kan t niet helpen maar tijdens het lezen van je gedicht zag ik een paar ijsberen voor me :S Erg mooi gedicht Semara Groetjes red

Over dit gedicht

Auteur: semara
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 12 mei 2009
Thema's: [Poezie]