Anneke van Dijk-Ploeg: | Woensdag, mei 13, 2009 22:56 |
ik had kanker..., maar de gevolgen zijn nog dagelijks zichtbaar en voelbaar, maar ik ga ook gewoon door... voor mij persoonlijk is het oorsuizen veel erger dan de kanker die ik heb gehad, dat belemmert helaas plezier en geluk.... groetjes, namaste, Anneke |
|
Mary~ Lou: | Woensdag, mei 13, 2009 15:49 |
Mooi gedicht! Bewondering voor de manier waarop je er mee om gaat en naar kijkt! Het heeft inderdaad geen zin om vol angst te leven, angst verlamd. Liefs. |
|
mucho: | Woensdag, mei 13, 2009 11:06 |
een ontroerend gedicht. ja dat zal best zwaar zijn. het zijn woorden van een heel mooi mens, maar ook die moeten eraan geloven. heel veel sterkte!! | |
isolina: | Woensdag, mei 13, 2009 10:44 |
bewondering ja mooi verwoord!!! en inderdaad er zijn nog veel mooie momenten , en logisch dat er dagen zijn met tranen. moedig van je . knuffel maria (Isolina) | |
Gamoed: | Woensdag, mei 13, 2009 09:12 |
Dank jullie wel!! En soms valt er hier ook een traan, is er angst, maar wat heeft de rest van mijn leven voor zin, om deze continu in angst door te brengen? Niets...... | |
karinvangelder: | Woensdag, mei 13, 2009 08:58 |
ik ben het met Maria eens ! maar èèn ding staat vast . positiviteit staat bij jou vooraan en dat is heel belangrijk. de wetenschap vordert iedere dag en ik hoop vurig , dat je hieruit kracht put ! liefs van mij , Karin |
|
maria : | Woensdag, mei 13, 2009 08:48 |
bewondering voor jouw schrijven en omgaan met jouw ziekte... |
|
Auteur: Gamoed/Monique | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2009 | ||
Thema's: |