Moe

Er zijn nu mensen die mij beter kennen
Aan wie ik mezelf heb opengesteld
Maar toch blijf ik er maar voor wegrennen
Ondanks dat ik mijn problemen heb verteld

Het lukt me niet het te laten los te laten
Nu nog doe ik of het goed met me gaat
Niemand heeft het in de gaten
Dat ik mezelf echt heel erg haat

Ik doe nog steeds of ik me goed voel
En dat er niks aan de hand is
Het geeft me dan ook een goed gevoel
Alsof het verleden er even niet meer is

Maar als iemand dan daar toch door heen prikt
En maar door blijft vragen
Kom ik weer met mezelf in conflict
En blijven al die gevoelens weer aan me knagen

Aan de ene kant mijn emoties die eruit willen
Emoties van angst, woede en verdriet
Aan de andere kant mijn masker en overlevingskracht
Ze vechten tegen elkaar maar niemand die het ziet

Het is een innerlijke strijd
Waarbij ik het steeds verliezen moet
Want mijn emoties komen er nog niet uit
Omdat het masker is in overvloed

Mijn emoties moeten toch ooit wel eens gaan winnen
Maar ik zou niet weten hoe
Wanneer kom ik eens bij zinnen
Ik ben nu alleen maar verschrikkelijk moe