schemert de schaduw van scherven
als een lemmet in het licht –
maakt monsters op de muur
met messen in hun handen, daar!
klaar om te laten sterven
wordt er gekerfd in diepe gronden
schuurt een nagel door het hart
gebroken in tweevoud verward
zal ze gaan onterven, geen plaats
voor geluk én stille wonden
kan niemand het ooit nog bederven
de tijd geleefd en het leven dood
want er is geen goed of beter,
nooit een best; alles wat er is, is dit
het verlangen om te blijven verven
eerst rood dan zwart dan wit
Ayako: | Woensdag, mei 13, 2009 16:54 |
Echt prachtig geschreven weer Kim. Hier mag je trots op zijn (: | |
Fri..: | Woensdag, mei 13, 2009 15:13 |
Mooi gedicht, boeiend geschreven.. Vind de alliteratie in de eerste strofe goed lopen;) de laatste strofe vind ik weer mooi door het ritme wat je erin verwerkt hebt. liefs, |
|
Oorlam: | Woensdag, mei 13, 2009 15:11 |
:) ik dacht eigenlijk aan "eerst rood dan wit dan blauw" |
|
Amon: | Woensdag, mei 13, 2009 15:05 |
zwengel...slijmbal! | |
Sifra.: | Woensdag, mei 13, 2009 14:16 |
wow..! Liefs, |
|
arie: | Woensdag, mei 13, 2009 13:52 |
schilderen met woorden, dat is wat jij hier doet Mooi ! liefs, arie |
|
Bengelmans: | Woensdag, mei 13, 2009 13:38 |
Klinkt lekker Kim ;) Dacht even dat je je ging mengen in het hanengevecht, maar jij bent wijs en stuurt gewoon een pareltje in :) Erg mooie titel ook! Groetjes, Bengelmans |
|
Amon: | Woensdag, mei 13, 2009 13:29 |
een kloddertje hier en een kloddertje daar! | |
red one: | Woensdag, mei 13, 2009 13:28 |
w a u w | |
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2009 | ||
Thema's: |