veel
Bedachtzaam loopt zij
door de straten, te
Haar kloppend hard boemend
door heel het lijfje, te
Verstopt zij zorgen achter geluk
achter bergen, te
Te veel,want
zonder te zou het
rustiger zijn
Maar telkens weer
toch te te
door de straten, te
Haar kloppend hard boemend
door heel het lijfje, te
Verstopt zij zorgen achter geluk
achter bergen, te
Te veel,want
zonder te zou het
rustiger zijn
Maar telkens weer
toch te te
Reacties op dit gedicht
| __xMegan: | Zondag, juli 05, 2009 00:45 |
| mooi deze! ik ga de rest ook eens even lezen *-* x |
|
| Sammie Beltane: | Zondag, mei 24, 2009 02:48 |
| Ach ja als je veel stress wordt aangedaan dan loop je dus goed verzorgd, uiterlijk onbewogen maar wel ''opgefokt'' door de straten ... helaas sommigen van ons leven in de Randstad oftewel een soort guerilla-kamp, liefs Sammie X btw ik ben een groot fan en voorvechtster van mensenrechten! fijne zondag:P | |
| Nummer 127 : | Woensdag, mei 13, 2009 23:57 |
| hoe ontzettend vreemd! ik vind dit helemaal niet herkenbaar :) Nr 127 |
|
| nana: | Woensdag, mei 13, 2009 22:45 |
| herkenbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Milot | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||