Amandelogen
Schiftend zijn mijn zonnezangen
Luidend en volbracht
Die luister die in mij lacht
*
Zeldzaam zijn je amandelogen
Vlaggend je verblonde haren
De wind verblind
Je was een kind
Een vrouw ontvouwd
*
En bij het ontbijt
Beheerst je soepele gebaren
Ik zie je brood en tafellaken
Ons. Wetend licht verweven
*
Jij ben je mijn drank
Heb je gedronken
Liefde diep verankert en bezonken
*
Verdiepend leven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Larssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||