jij zingt voor mij
‘t lied van extase
als noten van
’t soprane van je lijf
vraagt mij
wat ik te vragen
nooit gewaagd
over het malse van je weiden
waar Amor voedt
de lelies op het laken
en vogels in de lucht
zo lieven wij
een ieder naakt
waardoor ’t mij bangt
om ‘s morgens eenzaam te ontwaken
en ’s nachts alleen naar bed te gaan
want waar jij opstaat
bedek ik snel jouw plek
mime moe lijken van doden
waar jij de levenden wekt.
sunset 18-05-2009
| nana: | Dinsdag, mei 19, 2009 08:13 |
| indringend zacht... stil gelezen nana |
|
| Klaes: | Maandag, mei 18, 2009 18:12 |
| indringend mooi groets, |
|
| roosjerood: | Maandag, mei 18, 2009 09:02 |
| wondermooie poezie wat prachtig |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, mei 18, 2009 08:38 |
| Mooi steeds weer hoe jij de liefde verwoordt en jouw reactie op mijn gedicht...helemaal waar ;-) een hele fijne dag liefs Ria |
|
| Hilly N: | Maandag, mei 18, 2009 08:07 |
| Prachtige poezie Sunset Groet voor een mooie dag, Hilly |
|
| verhavert: | Maandag, mei 18, 2009 07:24 |
| zoals alleen jij dat kan liefs martine |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||