Vonken uit een verleden
Vonken uit een verleden
grauw een stille wolkendek
leeg mijn hoofd
verdwenen pijnlijke gevoelens
verbrand de schepen uit een ver verleden
gebogen een weemoedig hoofd
verstopt een eenzame traan
gebroken een hart in duizend scherven
verstomd mijn stem zonder woorden
het licht van de toekomst
handen vol liefde
kracht van leven
hoop en moed
een zwijgend erfgoed
ik keek om
het deed pijn
een ander dan me zelf te zijn
***Wim****
leeg mijn hoofd
verdwenen pijnlijke gevoelens
verbrand de schepen uit een ver verleden
gebogen een weemoedig hoofd
verstopt een eenzame traan
gebroken een hart in duizend scherven
verstomd mijn stem zonder woorden
het licht van de toekomst
handen vol liefde
kracht van leven
hoop en moed
een zwijgend erfgoed
ik keek om
het deed pijn
een ander dan me zelf te zijn
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, mei 18, 2009 09:38 |
| Laat het erfgoed de kracht van nu versterken.. zoveel geluk gewenst! Liefs voor thuis, switi lobi |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, mei 18, 2009 09:29 |
| Mooi dit gedicht dat verleden heden en toekomst verweeft maar vooral de toekomst het hoofdbestanddeel is liefs Ria |
|
| Quadesh: | Maandag, mei 18, 2009 09:24 |
| en de koers is nu recht vooruit zijn wie je bent. kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||