spijt
Spijt.
Ik weet nu dat het aan mij lag,
ik was bot en gemeen,
jammer dat ik dat niet eerder zag,
want nu ben ik alleen.
Ik heb het je behoorlijk moeilijk gemaakt,
ik hield geen rekening met jou,
ik heb dingen gezegd die je diep hebben geraakt,
nu heb ik veel berouw.
Ik weet wat ik je heb aangedaan,
en dat valt niet goed te praten,
misschien had ik eerder moeten gaan,
had ik dat toen maar in de gaten.
Iedereen zegt dat het aan jou lach,
maar dat is niet waar,
ik wou dat er nog iemand was die dat zag,
dan had jij het niet zo zwaar.
Kun je me ooit vergeven,
want ik heb zo'n spijt,
naar eeuwige haat zit ik niet te streven,
en ik wil je ook niet kwijt.
Ik weet nu dat het aan mij lag,
ik was bot en gemeen,
jammer dat ik dat niet eerder zag,
want nu ben ik alleen.
Ik heb het je behoorlijk moeilijk gemaakt,
ik hield geen rekening met jou,
ik heb dingen gezegd die je diep hebben geraakt,
nu heb ik veel berouw.
Ik weet wat ik je heb aangedaan,
en dat valt niet goed te praten,
misschien had ik eerder moeten gaan,
had ik dat toen maar in de gaten.
Iedereen zegt dat het aan jou lach,
maar dat is niet waar,
ik wou dat er nog iemand was die dat zag,
dan had jij het niet zo zwaar.
Kun je me ooit vergeven,
want ik heb zo'n spijt,
naar eeuwige haat zit ik niet te streven,
en ik wil je ook niet kwijt.
Reacties op dit gedicht
| neversmile: | Vrijdag, mei 23, 2003 19:52 |
| mooi gedicht... ech mooi! | |
| Renske: | Vrijdag, november 30, 2001 16:15 |
| Hey lieverd! Wat een fantastich gedicht! Precies mijn gevoelens! Eg mooi hoor! Veeel suc6 en sterkte! Veel liefs renske |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ilonka | 
|
|
| Gecontroleerd door: Wim | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||