Ziel
-voor WV –
we keken altijd al
door dezelfde ogen
zo blij met je beslissing
gesteund door hem,
hem en mij
-oh, wat ben ik trots op je!-
hoe sprakeloos we waren
de laatste keer in januari
verdriet en blij
-we keken altijd al door
zelfde ogen-
tranen van geluk, van verdriet
dat jij mij belde
en Wim er nooit meer is
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, mei 22, 2009 20:52 |
| jouw sprakeloze woorden delen zoveel meer.. knuff |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, mei 19, 2009 23:59 |
| Dikke knuffel :) | |
| Laurens Windig: | Dinsdag, mei 19, 2009 20:27 |
| Zo''n gevoel is geheel voor jou alleen toch? KusPa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Winna |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||