Handschrift
Hij is neergestreken vannacht
loopt over rouwrandjes
naar open wonden
Met zijn doornvleugels
streelt hij het maanlicht
op mijn gezicht
Hij herhaalt de winter
keer op keer achter gesloten ogen
schrijft leugens in mijn handschrift
In mijn liefde voor de pijn
ween ik naar het open raam
ontdoe me van mijn huid
Reacties op dit gedicht
| apaloosa: | Donderdag, mei 21, 2009 14:02 |
| goed verwoord apaloosa |
|
| Omni Allumini: | Woensdag, mei 20, 2009 21:22 |
| triest en eng vooral, maar mooi geschreven x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||