ijzig kil
ijselijke kilte
stil als de dood
in mijn diep
geleefd bestaan
zie ik ze staan
klaar om te slaan
misschien ben ik
wel dood en lamgeslagen
maar terug gekomen
misschien vloog ik
mee op snelle vleugels
van een duif
misschien moet ik
iets afmaken waar ik geen
kans voor kreeg
eens klein gekregen
en gestorven
als klein mens
zonder zin om te leven
en misschien
nu een tweede
kans gekregen
om dingen af te maken
die zo belangrijk waren
christa
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 21, 2009 07:54 |
| Grijp die tweede kans Christa, het is nooit te laat om iets af te maken. Wellicht smelt het ijselijke. Mooi gedicht en veel liefs van mij Anneke |
|
| Marina van Vledder: | Woensdag, mei 20, 2009 23:26 |
| hoe kouder iets is hoe beter bewaard het word! slaap lekker! |
|
| karinvangelder: | Woensdag, mei 20, 2009 23:19 |
| misschien zijn er ook mensen die heel blij met jou zijn lieve Christa ! jouw inzicht en levensvisie maakt mij stil en dat noem ik dan heel belangrijk ! welterusten meis en slaap lekker ! liefs van mij, Karin xxx |
|
| maria : | Woensdag, mei 20, 2009 23:17 |
| om stil van te worden.... breekbaar mooi... knufffffffffffff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||