Soms moet ik gewoon schrijven
Iets kwijt op papier
Iets waarmee ik mijn gevoel kan beschrijven
Gewoon op mijn manier

Het voelt raar in mijn buik
Anders dan de vlinders van voorheen
Was dit een te diepe duik?
Valt nu alles uiteen?

Ik weet niet wat ik voel
Alles lijkt zo raar
Ik weet zelf niet wat ik bedoel
Het voelt zwaar

De onzekerheid die blijft
Ondanks de rust
De onzekerheid waar jij over schrijft
Die vergaat als jij me kust

Maar als je weg bent
Voel ik me leeg van binnen
Het gevoel dat jij me geeft is zo onbekend
Dat ik niet meer weet waar ik mee moet beginnen

Geluk, angst en verdriet
Alles zo onbekend, alles zo dubbelop
Is alles wat jij achterliet
Is alles wat ik nu zeg hardop

Waarom is die stap te groot?
Waarom verstop jij je achter die hoge muur?
Is het je verleden dat je hart heeft gedood?
Was de prijs je echt te duur?

Mijn muur heeft een opening voor jou
Toch voel ik eenzaam daar
Alsof jij mij niet binnen laten zou
En mij alleen zou achter laten op de boulevard

Nu hoor ik weinig van je, en vraag ik me af wat het is?
Verkeerde timing of geen gevoel?
Is dit wat het is? En de rest komt wel?
Alles op zijn tijd en niet te snel?

Mijn gevoel blijft
Jouw woorden lijken weg te zweven
Hetgeen wat je voor mij schrijft,
Is misschien toch niet in de waarheid gebleven.