Goud in de zee
Zeeën van tijd
Dromen aan flarden
begraven in zand
en herinnering
Zeeën van dromen
Tijd tikt voort
gedragen door wind
en verstoten door aarde
Zeeën van liefde
De wind is mijn adem
de koers uit het oog,
niet uit het hart
van de zee,
Nee, nooit
Zeeën van tranen
Getroost en ontmoedigd
ook een verdwaald schip
moet altijd blijven varen
al is het tot in de eeuwigheid
naar een veilige haven
Zeeën van goud
Van leven en geleefd zijn
van gegeven en genomen:
het goud van de zee
uit haar ogen
Korrels die elkaar omhelzen
zand tegen mijn schenen in de schemering
kijk ik naar het zonlicht dat schijnt in het water
zie ik goud in de ogen
van de zee
Reacties op dit gedicht
| Aran.Luc: | Maandag, mei 25, 2009 22:37 |
| prachtige die zee, een verdwaald schip, de koers uit het oog, verstoten door aarde, Korrels die elkaar omhelzen, prachtig neergezet, invoelbaar, groetjes.. |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, mei 22, 2009 12:37 |
| mooi beeldend neergezet! liefs kerima ellouise |
|
| 88: | Vrijdag, mei 22, 2009 08:54 |
| bijzonder mooi graag gelezen, groetje 88 |
|
| _Lieverdje_: | Vrijdag, mei 22, 2009 07:26 |
| prachtig dit gedicht liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flurrrs | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||