Stille brief aan jou
wazige rook vult de kamer
op mijn knieen zit ik op de grond
adem word me afgenomen
en ik smeek enkel enkel maar
voor wat betere dagen
hier zit ik dan weer eens
terwijl Mariah duidelijk te horen is
draag je mooie shawl
die ik heb gekregen vanuit Iran
wat was ik toch blij die dag
je hebt het aangeraakt
met wat ik zeker weet
met veel liefde naar me gestuurd
zo mooi lichtpaars met franjes
helemaal wat ik zo mooi vind
toen zat je in Iran
nu zit jij grote liefde helemaal in Mexico
en de hele week was ik niet in orde
kan je nu niet meer zo snel bezoeken
of hopen dat je weer gauw terug zal zijn
want
deel twee van je reis is oneindig
jawel lief dat wist ik
daarom kniel ik ook
en stort ik wederom eens in
tot vervelens toe
alleen eens word het teveel
alles word teveel
loslaten is een gave
liefde een kwelling
liefdesverdriet de dood
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Zaterdag, mei 23, 2009 16:30 |
| stilmakend...intens schrijven, liefs Tina. |
|
| RadioFlyer: | Zaterdag, mei 23, 2009 04:31 |
| Rakend.. stilmakend! Zo mooi in woorden weergeven! Sterkte! | |
| Omni Allumini: | Zaterdag, mei 23, 2009 03:05 |
| dat soort dingen gaan bij mij direct de prullenbak in (uurrggghhh) ik neem genoegen met een lieve sms of belletje: veel fijner (al die troep!! wat moet je ermee?!) teddyberen bloemen kaarten sneeuwbollen eiffeltorens op formaat.. bonbons.. uhhrr.. : hupsakee: weg ermee. | |
| Nummer 127 : | Zaterdag, mei 23, 2009 00:16 |
| moeilijke boodschap :( Nr 127 |
|
| ela: | Zaterdag, mei 23, 2009 00:09 |
| Als de verlatenheid een gevoel wordt, zijn tranen nog de enige troost. ela |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, mei 23, 2009 00:04 |
| zeer gevoelig en toch zeer goed weergegeven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||