Het ene moment hoor ik je praten..
voel ik hoe je hand mijn wang streelt..
hoe je me aankijkt met je bezorgde blik.

Het andere moment voel ik de steek van je verlaten..
je zoete geluid wat ik nooit meer zal horen..
je geruststellende aanraking..
en je goedbedoelde bezorgdheid..

Het ene moment wil ik er niet over nadenken..
je koesteren in het midden van mijn hart..
je laten geruststellen van bovenaf..
en je laten zien dat ik door kan gaan..

Het andere moment wil ik me dat geluk niet schenken..
wil ik alleen nog maar huilen..
huilen en de tijd terugkeren..
want jij, jij bent niet vervangbaar..

Het ene moment vraag ik me af of je trots zal zijn..
op wie ik nu ben..
op wat ik nu inmiddels bereikt hebt..
op de manier hoe ik nu verder ga zonder jou..

Het andere moment wil ik me afsluiten van die pijn..
niet meer aan je denken..
niet meer het missende gevoel in mij hebben..
je plotselinge dood vergeten..

Het ene moment wil ik je herinneren zoals ik je zag..
je warme uitstraling..
je mooie glimlach..
en je moederlijke blikken..

Het andere moment wil ik niet aan je denken elke dag..
elke seconde, elke minuut..
wordt ik ermee geconfronteerd dat je weg bent..
en nooit meer terug zal keren..

Het ene moment wil ik zeggen dat ik van je hou..
me afvragend of je me zal horen..
als ik het zachtjes zal toefluisteren..
naar de foto waar je op staat..

Het andere moment wil ik je vertellen..
'het plekje in mijn hart blijft je altijd trouw. '