Terugblik...
Als een vallende ster
stort ik pijlsnel ter aarde
met beide voeten op de grond
schat ik het leven weer naar waarde
Want nu ik kijk
naar die oude gedichten
denk ik bij mezelf
ik had vele gezichten
Maar de donkere kant overheerste
mijn hart zo zwart als de nacht
zag alleen nog maar ellende
heb jaren op de dood gewacht
Nu wil ik hem niet meer ontmoeten
ben blij met mijn leven zoals het is
begin iedere dag vol goede moed
met een flink portie zin, helder en fris
Zie het leven als een zegen
zeker als ik me bedenk
hoe ik er vroeger mee omsprong
deze afloop zie ik dus zeker
… als een machtig mooi geschenk
24 mei 2009
Reacties op dit gedicht
| ~Bl@ck @ngel~: | Dinsdag, juni 02, 2009 09:57 |
| Een heel mooi gedicht. Fijn, dat het met jou ook beter gaat. Ik heb je reactie gelezen. Het geeft niet, dat je destijds zo boos was. Wel prettig, dat je het nu anders ziet. Succes! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||