Nooit verloren..
Waar ik woon is mijn thuis niet
geen plek waar ik me zal binden
Alles wat ik vind zocht ik nooit
en wat ik zoek zal ik niet vinden
Op vragen heb ik geen antwoorden
dus verzin een nietszeggend geheel
Ik stort me maar weer in de liefde
maar daarvan weet ik ook niet veel
Niets is ooit echt goed genoeg
wat dat wel is valt toch tegen
Alleen is ook maar zo alleen
toch blijf ik het altijd overwegen
Zonder mezelf ben ik niemand
ik ben mij dan ook nooit verloren
Toch vraag ik me dikwijls af
als wie ik werkelijk ben geboren
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Zaterdag, mei 30, 2009 01:45 |
| Wie eenzaam leeft is zelden alleen, wie graag alleen blijft zelden eenzaam. Misschien eens iets of iemand anders proberen. Vrijheid is bevochten en in liefde binden gewillig onvrijwillig! Je bent weer op dreef... x |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 25, 2009 21:57 |
| zeer gevoelig weergeven met sterke inhoud | |
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||