zonder kras op zijn blazoen
als janneke maan aarde een duwtje geeft
word licht donker of komt de zon op in het oosten
gevuld met een paar vlaggetjes en kraters van komeet
wolkengroepen in formatie die weer oogsten
of zachtjes druppeltjes regen laat vallen in een oud potje
overlopend en langzaam sijpelt het water
getijden veranderen landschappen door erosie
herfst winter lente vruchtbaar zomer vakantie klaar
even bekomen van de stress en emotie
en dan weer werken voor elke cent ik spaar
of de oude man die over gloriedagen droomt elk jaar
in gouden herfst getreden is voor hem het werk klaar
rust juist grijswitte dagen tot iemand daar
weer weet wie hij is en was
samen heffen dat glas
op een leven zonder kras
op zijn blazoen
25/05/2009
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, mei 26, 2009 02:58 |
| Mooi! Groetje, Jacky |
|
| Nummer 127 : | Maandag, mei 25, 2009 22:29 |
| lief beschreven :) Nr 127 |
|
| Omni Allumini: | Maandag, mei 25, 2009 22:21 |
| rustgevend geschreven x ik ben een beetje angstig aan het worden: het gaat me hier toch een partijtje onweren en stormen (hmmzzz) x | |
| Quicksilver: | Maandag, mei 25, 2009 21:23 |
| Prachtig wat een mooi invoelend gedicht! Jij had het bij de vertaling van het fries helemaal goed, chappo voor jou, ik ben ook een talenfreak, die de oude talen graag in ere wil houden! Lieve groet, dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lion10cc |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||